Διαδρομή του πελάτη: Πότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να αγοράσετε ανελκυστήρα σκάλας;

Τι συμβαίνει όταν η σκάλα σας δεν αποτελεί πλέον σύμμαχός σας, αλλά συνεχή υπενθύμιση των σωματικών σας περιορισμών;

Συντάχθηκε από τον Stannah

Σκάλες υπάρχουν πολλές. Μπορεί να είναι ευθείες ή περιστροφικές, εσωτερικές ή εξωτερικές και να κατασκευάζονται για πρακτικούς λόγους,  αισθητικούς λόγους ή και τα δύο. Αυτό όμως που έχουν όλες κοινό είναι ότι υπαγορεύουν το βηματισμό σας καθώς τις ανεβοκατεβαίνετε.  Όλα δουλεύουν ρολόι όσο αισθάνεστε δυνατοί και υγιείς.  Μία μέρα όμως κάτι αλλάζει. Και μπορεί να συμβεί σε κάθε ηλικία. Είτε εξαιτίας κάποιου τραυματισμού, είτε εξαιτίας των φυσικών επιδράσεων της γήρανσης, είτε λόγω αρθρίτιδας. Το πρόβλημα μπορεί να βρίσκεται στις αρθρώσεις του γονάτου σας ή στο γοφό σας ή μπορεί να προκλήθηκε από κάποια καρδιακή νόσο ή κάτι άλλο που σας κάνει να πονάτε κάθε φορά που χρησιμοποιείτε τις σκάλες σας, και πριν καλά καλά να το καταλάβετε, η σκάλα δεν αποτελεί πλέον σύμμαχός σας  για να φτάσετε από το σημείο Α στο σημείο Β. Ξαφνικά, γίνεται εχθρός σας και αρχίζετε να φοβάστε ότι θα περιορίζει τις καθημερινές σας κινήσεις, υπενθυμίζοντας σας συνεχώς τους σωματικούς σας περιορισμούς.

Ο λόγος που αποφασίσαμε να γράψουμε για αυτό το ευαίσθητο θέμα είναι γιατί θέλαμε να μιλήσουμε για αυτό με ένα γνήσιο, ειλικρινή και αισιόδοξο τρόπο. Για το σκοπό αυτό, θα χρησιμοποιήσουμε τη θεωρία του Richard Campbell που μιλάει για τη «διαδρομή του ήρωα» (The Hero’s Journey) από το βιβλίο του Ο ήρωας με τα χίλια πρόσωπα (1949). Γνωρίζουμε ότι οι ιστορίες των πελατών μας δεν είναι σκανδιναβικές σάγκες, ωστόσο είναι γεμάτο συναισθήματα και αξίζει να τις μοιραστούμε. Μελετώντας τις ιστορίες των πελατών μας, ανακαλύψαμε ένα κοινό μοτίβο που αφορά τα στάδια από τα οποία περνάνε συνήθως όλοι μέχρι να πάρουν την απόφαση να ανακτήσουν την ανεξαρτησία τους στο σπίτι … και γνωρίζουμε ότι θα βρείτε πολλά κοινά με τη δική σας ιστορία.

Γιατί όμως μιλάμε για ‘διαδρομή’ και γιατί ‘ήρωας’;

Ακόμα και μετά από 750.000 εγκαταστάσεις ανελκυστήρων σκάλας παγκοσμίως, συνεχίζουμε να εκπλησσόμαστε με το σωματικό και ψυχολογικό αγώνα που δίνουν οι πελάτες μας για να φτάσουν στο σημείο που βρίσκονται τώρα –  να ανεβοκατεβαίνουν τις σκάλες με άνεση και ασφάλεια. Για αυτό το λόγο τους βλέπουμε σαν πραγματικούς ήρωες και πιστεύουμε πραγματικά ότι αξίζει να μοιραστούμε τις ιστορίες τους.

Κάθε πελάτης μας έχει μια διαφορετική ιστορία να διηγηθεί. Ξεκινήσαμε λοιπόν αναζητώντας τον κοινό παράγοντα. Και τον βρήκαμε. Το κοινό νήμα είναι ότι περνούν όλοι από μια παρόμοια «διαδικασία» αναγνώρισης και αποδοχής της νέας πραγματικότητάς τους. Και η διαδικασία αυτή δεν είναι καθόλου εύκολη. Ανεξάρτητα από την κουλτούρα ή τη χώρα κάποιου, ορισμένες τέτοιες διαδρομές αποδοχής μπορεί να πάρουν λίγες μέρες, ενώ άλλες μπορεί να διαρκέσουν χρόνια. Μετά από 45 χρόνια στο χώρο, μπορούμε να διακρίνουμε μια αρχέτυπη ιστορία πίσω από κάθε διαδρομή και γνωρίζουμε τους πελάτες μας αρκετά καλά για να κατανοήσουμε τα εμπόδια που  αντιμετωπίζουν στην πορεία της διαδρομής αυτής. Στο τέλος της διαδρομής, είναι οι ίδιες οι σκάλες που κινούν τα νήματα προκειμένου να δώσουν στους ήρωές μας τις ευκαιρίες που χρειάζονται για να πάρουν κάποια μαθήματα ζωής ή να συναντήσουν τους συμμάχους που θα τους βοηθήσουν να ξεπεράσουν τα εμπόδια τους, προκειμένου να εξελιχθούν, να ωριμάσουν και να προσεγγίσουν τη ζωή τους με μεγαλύτερη αισιοδοξία.

Ο ήρωάς μας αντιμετωπίζει μια πρόκληση: την αναγνώριση της σωματικής του παρακμής

Κάτι άλλο που συνειδητοποιήσαμε όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι υπάρχει μεγάλο στίγμα και αντίσταση ενάντια στην αποδοχή κάποιου βοηθήματος κινητικότητας και αυτό γιατί τα νιάτα και το σφρίγος υπήρξαν ανέκαθεν ο ορισμός του καλού και του επιθυμητού στην κοινωνία μας. Από την εποχή των αρχαιοελληνικών και ρωμαϊκών χρόνων, τα γηρατειά θεωρούνταν ως ένα στάδιο παρακμής και εξασθένισης, ενώ τα νιάτα και το σφρίγος εκτιμήθηκαν σαν ύψιστα αγαθά. Έτσι, πολλά άτομα που χρειάζονται βοηθήματα κινητικότητας φοβούνται να τα ζητήσουν και νιώθουν αμήχανα στην ιδέα ότι θα πρέπει να τα χρησιμοποιούν μπροστά σε άλλους. Για το λόγο αυτό, ερχόμενοι σε επαφή τόσα χρόνια με τους πελάτες μας, προσπαθήσαμε  να αντιμετωπίσουμε αυτό το στίγμα με τον πιο ειλικρινή και αισιόδοξο τρόπο. Δείχνουμε κατανόηση και αφήνουμε τους πελάτες μας να διαγράψουν τη δική τους προσωπική διαδρομή, στο δικό τους χρόνο. Παρόλα αυτά, δεν αφήνουμε ποτέ τους ήρωές μας μόνους και δεν σταματάμε ποτέ να προσπαθούμε να βελτιώσουμε την εμπειρία της διαδρομής τους με τελικό προορισμό την ανάκτηση της ανεξαρτησίας τους στο σπίτι.

Πρέπει να ληφθούν υπόψη πολλοί παράγοντες, προκειμένου να υλοποιηθεί η υπόσχεση μίας ομαλής γήρανσης στο σπίτι. Για παράδειγμα, η χρήση κατάλληλων υποδημάτων μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο πτώσεων και ωστόσο πολλά άτομα αρνούνται να τα φορέσουν, επειδή φοβούνται ότι η κοινωνία θα τα κατατάξει στην κατηγορία του «ηλικιωμένου ανθρώπου». Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι η κινητικότητά μας μπορεί να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου και οι δραστηριότητες που κάνουμε σήμερα με ευκολία μπορεί να γίνουν δύσκολες αύριο. Ιδού η πρόκληση λοιπόν, αφού η σκέψη και μόνο αυτής της ιδέας είναι αρκετή για να προκαλέσει άγχος και κατάθλιψη σε πολύ κόσμο.  Για το λόγο αυτό, δεν γίνεται πάντα προφανές ότι χρειάζεται να παρθούν οι σωστές αποφάσεις προκειμένου να βελτιώσει κανείς την ποιότητα της ζωής του στο σπίτι. Πολλοί δυσκολεύονται να το κατανοήσουν. Όταν όμως αρχίσουν οι σκάλες να αποτελούν πρόβλημα, τα πράγματα γίνονται πολύ δυσκολότερα.

Αν και η διαδρομή του ήρωα επιφέρει πολλά θετικά αποτελέσματα,  η πρόκληση για τον περισσότερο κόσμο βρίσκεται στην αποδοχή της σωματικής του παρακμής και του γεγονότος ότι θα χρειάζεται από εδώ και πέρα να χρησιμοποιεί ανελκυστήρα σκάλας.

Ο ήρωας απορρίπτει την πρόκληση: «Εγώ, να βάλω ανελκυστήρα σκάλας στο σπίτι μου; Δε γέρασα, δα!»

Έχουμε την τάση να κατατάσσουμε τους ανθρώπους σε διάφορες κατηγορίες. Το κάνουμε από τότε που εμφανίστηκε ο άνθρωπος στη Γη. Μόλις φτάσει κάποιος στην ηλικία των 65 ετών, τον κατατάσσουμε αμέσως ως άτομο της τρίτης ηλικίας,  ακόμη και αν το ίδιο το άτομο δε θεωρεί τον εαυτό του ηλικιωμένο ή γηραιό. Δυστυχώς, υπάρχει ένα στίγμα που συνδέεται με τους «ηλικιωμένους ανθρώπους» και τα «γηρατειά» και γι’ αυτό πολλοί φοβούνται να αποδεχτούν ότι γερνάνε.

Με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να αντιμεταθέσουμε την παρατήρηση αυτή με τη δυσκολία που αντιμετωπίζουν πολλοί άνθρωποι όταν ανεβαίνουν τις σκάλες, και στην Stannah γνωρίζουμε ότι η δυσκολία αυτή μπορεί να προκληθεί από μια πληθώρα διαφορετικών λόγων. Ωστόσο, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη παγκόσμια έρευνα αγοράς μας, το 50% των χρηστών ανελκυστήρων σκάλας υποφέρουν από πόνους στα γόνατα, με τον πόνο να έχει προκληθεί είτε από τραυματισμό, είτε από φθορά στις αρθρώσεις, είτε από κάποια αρθριτική πάθηση. Αυτό αποτελεί το συνηθέστερο παράδειγμα· είναι μία ιστορία καθολικών διαστάσεων που θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας: η ιστορία των πόνων στα γόνατα.

Θα σας πούμε λοιπόν για την ιστορία μιας γυναίκας ή ενός άνδρα γύρω στην ηλικία των 60. Αν και δεν θεωρούν, σε καμία περίπτωση, τον εαυτό τους «ηλικιωμένο» ή «άτομο τρίτης ηλικίας», κάθε φορά που θέλουν να μετακινηθούν στο σπίτι τους, βασανίζονται από πόνους στα γόνατα. Αρχίζουν λοιπόν να αποφεύγουν, όσο γίνεται περισσότερο, τον επάνω όροφο.  Και όταν ο πόνος επιδεινωθεί, αρπάζουν την κουπαστή και με τα δύο χέρια ή ανεβαίνουν την σκάλα στα τέσσερα. Και παρόλα αυτά, συνεχίζουν να αρνούνται κάθε βοήθεια και δεν θέλουν ούτε καν να εξετάσουν την περίπτωση να χρησιμοποιήσουν κάποιο βοήθημα  κινητικότητας. Μπορεί να είναι προφανές, σε όποιον διαβάζει αυτό το άρθρο, ότι η χρήση κάποιου βοηθήματος κινητικότητας αποτελεί απαραίτητη επιλογή, ωστόσο μόνο άτομα με την ίδια εμπειρία μπορούν να καταλάβουν πόσο δύσκολο είναι να αφήσουμε την ψευδαίσθηση ότι «μπορούμε» ακόμα να ανεβούμε τις σκάλες όπως το κάναμε νεότεροι, ακόμα και όταν δεν είναι πλέον ασφαλές να το κάνουμε. Εδώ είναι που ο ήρωάς μας αρχίζει να βάζει συναισθηματικά και στρατηγικά εμπόδια ανάμεσα στον ίδιο του τον εαυτό και τον στόχο του.

Ο ήρωας ξεκινάει τις δικαιολογίες και αυτό μπορεί να συνεχιστεί για χρόνια!

Ας φανταστούμε τους ήρωές μας – δεν γνωρίζουν ακόμα ότι είναι ήρωες – και τις δικαιολογίες τους που μπορεί να συνεχιστούν για αρκετά χρόνια. Μέχρι που προγραμματίζουν την ημέρα τους με τρόπο που να μην χρειάζονται να χρησιμοποιήσουν τις σκάλες, (κατεβαίνουν τη σκάλα το πρωί και δεν την ξανανεβαίνουν μέχρι να πάνε για ύπνο το βράδυ) πράγμα που αποτελεί ενδεικτικό σημάδι ότι πρέπει να κάνουν κάποιες αλλαγές.

Σε αυτό το στάδιο της διαδρομής τους, οι ήρωές μας γνωρίζουν ήδη ότι υπάρχει κάποια λύση που θα μπορούσε να κάνει το ανεβοκατέβασμα της σκάλας παιχνιδάκι. Ωστόσο, επειδή βλέπουν την αγορά ενός ανελκυστήρα σκάλας ως παραδοχή της σωματικής τους παρακμής και γήρανσης, απορρίπτουν τη λύση και συνεχίζουν να χρησιμοποιούν τις σκάλες με πόνους, προσπαθώντας να μην πέσουν. Μπορεί ακόμα και να αρχίσουν να εξετάζουν ακριβότερες λύσεις από έναν ανελκυστήρα σκάλας. Μπορεί να προτιμούν να μετακομίσουν σε κάποια μονοκατοικία περισσότερο από το να χρησιμοποιήσουν κάποιο βοήθημα κινητικότητας. Πόσο εύκολα όμως μπορείτε να αφήσετε τον αγαπημένο σας χώρο;  Όλες τις αναμνήσεις και τα υπάρχοντά σας; Σκεφτείτε την ταλαιπωρία και τις επιπτώσεις που θα είχε μια μετακόμιση πάνω σας εάν έπρεπε να αφήσετε το σπίτι σας.

Δυστυχώς, η απάρνηση μπορεί να συνεχιστεί για χρόνια, με την υγεία τους να επιδεινώνεται, μέχρι κάποια μέρα να πέσει κάποιος κάτω. Οι ήρωές μας προβάλλουν δικαιολογίες, προσπαθώντας να μην ενδώσουν στη λύση της υποβοηθούμενης κινητικότητας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο όταν έρχονται τελικά να μας μιλήσουν οι πελάτες μας, το κάνουν συνήθως μετά από πολλά χρόνια πόνου και ταλαιπωρίας. Ορισμένες φορές ακόμα και μετά από κάποιο πέσιμο. Για αυτό και μιλάμε συνεχώς για τη σημασία της πρόληψης και νιώθουμε ιδιαίτερη ευχαρίστηση όταν επικοινωνούν μαζί μας οικογένειες για να λάβουν προληπτικά μέτρα που θα προστατέψουν τα αγαπημένα τους.

Αντιμετωπίστε τις αρνητικές σκέψεις και υπερνικήστε τις: ξεπεράστε τα ψυχολογικά εμπόδια!

Σε αυτό το στάδιο, τα μέλη της οικογένειας έχουν αρχίσει ήδη να ανησυχούν για την ασφάλεια των αγαπημένων τους όταν χρησιμοποιούν τις σκάλες. Είναι αναπόφευκτο. Όλοι μας το γνωρίζουμε, όταν κάποιο άτομο δεν είναι πλέον σε θέση να ανεβοκατεβαίνει τις σκάλες μόνο του και ο κίνδυνος πτώσης του είναι επικείμενος. Και κάποια στιγμή, οι ήρωές μας αρχίζουν να συνειδητοποιούν πώς μία πτώση δεν θα επηρεάσει αρνητικά μόνο εκείνους, αλλά και ολόκληρη την οικογένειά τους. Και σε αυτό το στάδιο, πεθαίνει ο εγωισμός των ηρώων μας. Ξαφνικά, συνειδητοποιούν ότι έχουν σημαντικότερα πράγματα να κάνουν από το να ανησυχούν για τις σκάλες. Σε αυτό το στάδιο, οι ήρωές μας αποκτούν τη σοφία που χρειάζονται για να κατανοήσουν τα διάφορα στάδια από τα οποία πέρασαν, για να μπορέσουν να δουν, να αισθανθούν και να συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει να κάνουν το επόμενο βήμα και να αποδεχτούν τη βοήθεια που τους προσφέρεται, όχι μόνο για χάρη δική τους, αλλά και για την ψυχική ηρεμία της οικογένειάς τους.

Κάποια άτομα μπορεί να εξακολουθούν να πιστεύουν ότι ο ανελκυστήρας σκάλας είναι πολυτέλεια, ωστόσο μετά από περιπτώσεις σοβαρών τραυματισμών από πτώση,  τα ίδια αυτά άτομα κατέληξαν στο ότι ο ανελκυστήρας σκάλας είναι απαραίτητος όχι μόνο για αυτούς αλλά και για τα μέλη της οικογενειάς τους. Φανταστείτε πώς θα ήταν αν μπορούσατε να πετάγεστε στα γρήγορα κάτω για να ρίξετε μια ματιά στο σκύλο ή να βάλετε μπουγάδα, χωρίς φόβο ή άγχος! Η συνειδητοποίηση αυτής της αλήθειας είναι που τους κάνει ήρωες της προσωπικής τους διαδρομής. Σημαίνει ότι πήραν τις σωστές αποφάσεις.

Αντιμετωπίστε τις αρνητικές σκέψεις με επιτυχία: μόλις πήρατε την καλύτερη απόφαση!

Όταν επισκεπτόμαστε για πρώτη φορά τους πελάτες μας, το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να αξιολογήσουμε τα προβλήματα κινητικότητάς τους και να κατανοήσουμε τους σωματικούς περιορισμούς και τον αντίκτυπο που έχουν στην καθημερινή τους ρουτίνα. Ερωτήσεις όπως: «Μπορείτε να μεταφέρετε πράγματα από τον έναν όροφο στον άλλο; Χρειάζεστε να χρησιμοποιήσετε την κουπαστή; Μπορείτε να περπατήσετε περισσότερα από 200 μέτρα σε μια επίπεδη επιφάνεια χωρίς βοήθεια;» ενδέχεται να προκαλέσουν έκπληξη σε πολλούς, ωστόσο είναι απαραίτητο να γίνει μία ειλικρινής αυτοαξιολόγηση και οι ήρωές μας δεν προσβάλλονται από τις ερωτήσεις που τους κάνουμε.

Η στιγμή που χρησιμοποιούν για πρώτη φορά το νέο τους ανελκυστήρα σκάλας είναι συνήθως μια στιγμή νίκης για τους ήρωές μας και για όλα τα μέλη της οικογένειάς τους. Και κάνει τους πάντες να αναρωτιούνται γιατί η επιτυχία αυτή δεν μπορούσε να επέλθει νωρίτερα. Γιατί απλά οι ήρωές μας έπρεπε να περάσουν από μια διαδικασία μάθησης και αλλαγής, προκειμένου να φτάσουν στο σημείο που βρίσκονται τώρα.

Η πιθανότητα να γεράσουν στο σπίτι τους γίνεται πλέον πραγματικότητα και η συνειδητοποίηση ότι δεν θα χρειαστεί να μετακομίσουν από το σπίτι τους αποτελεί επίσης σημαντική νίκη. Επιλέγοντας ανάμεσα στην κομψή απλότητα ενός ανελκυστήρα σκάλας και στην εγκατάλειψη του σπιτιού σας, με ότι συνεπάγεται μια πλήρης μετακόμιση, η πρώτη επιλογή αποτελεί μια πιο συνειδητή και πρακτική απόφαση. Επιλύστε απλά το πρόβλημα της σκάλας και κρατήστε το υπόλοιπο σπίτι σας όπως είναι. Με τον ανελκυστήρα σκάλας, μπορείτε να κρατήσετε τα πολύτιμα υπάρχοντά σας εκθέτοντάς σας με περηφάνια σε όλο σας το σπίτι. Πάνω από 750.000 άτομα παγκοσμίως έχουν ανελκυστήρες σκάλας στο σπίτι τους. Πόσο λάθος μπορούν να κάνουν τόσα άτομα;

Ο μαθητής γίνεται δάσκαλος: γίνετε υπέρμαχοι!

Ο ήρωάς μας πέρασε από όλα τα προηγούμενα στάδια και τώρα συνειδητοποιεί ότι υπάρχουν άτομα που βρίσκονται εκεί που βρισκόταν κάποτε εκείνος: δε νιώθουν καμία ασφάλεια και ανεξαρτησία όταν χρησιμοποιούν τη σκάλα τους. Κάθε πελάτης της Stannah όμως θα βρει στο τέλος το «κρίσιμο μονοπάτι» που θα τον οδηγήσει στη νίκη και θα καταλήξει να καθοδηγεί τους άλλους. Έτσι προχωρήσαμε μπροστά ως κοινωνία – καταφέραμε να απομακρυνθούμε από τον πόνο και δείξαμε και στους άλλους πώς να κάνουν το ίδιο. Οι ήρωές μας θα καθοδηγήσουν άλλους και θα μοιραστούν τις εμπειρίες τους μαζί τους. Και μας ευχαριστεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι ο ανελκυστήρας σκάλας μας προσφέρει σημαντικά οφέλη στη ζωή των πελατών μας. Διατήρησαν την ανεξαρτησία και τον ελέγχο της ζωής τους και  αναβάθμισαν την ποιότητα της ζωής τους, διοχετεύοντας την ενέργειά τους σε πιο ευχάριστα πράγματα.

Τόσοι πολλοί πελάτες έφτασαν πανηγυρικά στο τέλος της διαδρομής τους, εμπνέοντας τη Stannah να συνεχίσει την αποστολή της ενάντια στην στιγματοποίηση των ανελκυστήρων σκάλας. Πρέπει να ξεπεράσουμε την αντίσταση που νιώθουμε ενάντια στα βοηθήματα κινητικότητας και να πατάξουμε το στίγμα που συνδέεται με αυτά.

Ας ελπίσουμε ότι, σιγά-σιγά, όλο και λιγότεροι πελάτες θα χρειάζονται να ακολουθήσουν την ίδια επώδυνη διαδρομή μέχρι να ξεπεράσουν τα ψυχολογικά τους εμπόδια. Στην τελική, αγοράζοντας τον ανελκυστήρα σκάλας σας νωρίτερα από ότι αργότερα θα έχετε πολύ περισσότερα χρόνια μπροστά σας για να εκμεταλλευτείτε τα οφέλη του. Για αυτό και ήταν σημαντικό να μοιραστούμε μαζί σας αυτή την ιστορία.

Στη Stannah, θα συνεχίσουμε να θεωρούμε τους πελάτες μας έτοιμους και συνειδητοποιημένους να διεκδικήσουν την ατομικότητά τους και να συμφιλιωθούν με τα γηρατειά, διατηρώντας το ηθικό τους ακμαίο, αξιοποιώντας στο έπακρο την τεχνολογία που έχουν στη διάθεσή τους και αντλώντας τη δύναμη να επανασχεδιάσουν την προσωπική τους διαδρομή με τελικό προορισμό την ανεξαρτησία και την ασφάλεια στο σπίτι.